18 HAZİRAN
Tanrı’nın Dostluk Standardı
Ben Mesih’in dostuyum.
Ne yazık ki, günümüzde dostluk sözcüğünün anlamı sulandırılmıştır. Ucuz bir sözcük haline dönüşmüştür ve dolayısıyla dostluklar ucuz şeyler olabilir. Ama Tanrı’nın dostluk standardını değiştirmediğini bilmenizi isterim. Tanrı için dostluk, antlaşma taahhüdüne dayanır. Antlaşma taahhüdüyle İbrahim Tanrı’nın dostu oldu. Yeni antlaşmaya göre, İsa bizi O'nunla dostları olarak eski antlaşma kapsamında Abraham’ın girdiği aynı ilişkiye sokmak istiyor.
Yuhanna 15:15’de İsa öğrencilerine şöyle dedi:
“Artık size kul demiyorum... Size dost dedim.”
Bu kölelikten dostluğa bir terfidir. Ama İbrahim için olduğu gibi bizim için de dostluğun ucuz olmadığını anlamamız gerekir. İsa’nın dostu olmanın bir bedeli vardır. Bu bir antlaşma taahhüdüdür. İsa bizim için hayatını vermek üzereyken şöyle dedi: “Hiç kimsede, insanın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur” (Yuhanna 15:13). Ama unutmayın, İsa’nın dostları olacaksak, hayatlarımızı O’nun için ortaya koymalıyız. Bu, iki yönlü bir antlaşmadır.
Beni kurtardığın için teşekkür ederim İsa. İsa benim için hayatını feda ettiğinden, ben de hayatımı O’nun için feda edeceğimi ilan ediyorum, çünkü ben Mesih’in dostuyum. Amin.