24 TEMMUZ
Kutsallar
Ben kutsalım.
Pavlus Romalı imanlıları “Tanrı’nın kutsal olmaya çağrılan bütün sevdikleri” olarak tanımladı (Romalılar 1:7). “Olmaya” sözcüğü aslında çevirmenler tarafından sonradan eklendi. Grekçe’de kelimenin tam anlamıyla şöyle der: “Kutsallar dediği.”
Kutsallık az sayıda imanlının elde edebileceği ek bir yeterlilik değildir, aksine tüm imanlılardan beklenen bir şeydir. Pavlus’un aklında, birçoğumuzun giriş hakkı olmayan yüksek irtifalı bir uçakta giden “süper sınıf” imanlılar yoktu. Pavlus tüm imanlıların kutsal olacağını varsayıyordu.
İsa Mesih’teki iman davetinin müjdesini kabul ettiğinizde, Tanrı size kutsal der. Tanrı için ayrılan, Kutsal Ruh’a ve doğruluğa teslim olmaya hazır olansınız. Kendinize bakıp şöyle diyebilirsiniz: “Yani pek de kutsal görünmüyorum.” Ama Pavlus’un ne dediğini hatırlayın: “…var olmayanı buyruğuyla var eden Tanrı'nın…” (Romalılar 4:17). Tanrı, İbrahim’e henüz daha çocuğu yokken “birçok ulusun babası” dedi (bknz. Yaratılış 17:4-5).
Tanrı sizi bir isimle çağırırsa, bunun nedeni sizden bir şey yapacak olmasıdır. Tanrı size kutsal diyorsa kutsalsınız, çünkü Tanrı sizi kutsal olarak çağırıyor. Kutsallığın hayatınızda işlevlik kazanması biraz zaman alabilir, ama bu O’nun kararıdır.
Beni çağırdığın için teşekkür ederim Rab. Bendeki çağrını hayatımda etkinleştireceğini ilan ediyorum. Çünkü ben kutsalım. Amin.