10 AĞUSTOS
Bizi Baba’ya Getirmek
Kutsal Ruh aracılığıyla Baba’nın huzuruna çıkabilirim.
İsa “Yol, gerçek ve yaşam Ben’im” dedi (Yuhanna 14:6). Bu ayeti çok sık kullanırız; sıkı bir müjdeci metindir. Ancak, bu metnin tam olarak ima ettiği şeyi düşünmek için pek duraksamayız. Bizi bir yere götürmeyen yol anlamsızdır. Bir yol kendi içinde bir son değildir. Dolayısıyla, İsa “Yol Ben’im” dediğinde, bizi bir yere götürmek için gelmiş olduğunu ima ediyordu.
Bizi nereye götürüyor? Açıkladı: “Benim aracılığım olmadan Baba'ya kimse gelemez” (6. ayet). Bir bakıma İsa şöyle diyordu: “Baba’ya giden yol Ben’im. Baba’nın vahyi Ben’im. Beni görmüş olan Baba’yı görmüştür (bknz. 7-9. ayetler).
“O (İsa) gelip hem uzakta olan sizlere (diğer uluslar) hem de yakındakilere (Yahudiler) esenliği müjdeledi. O'nun aracılığıyla hepimiz tek Ruh'ta Baba'nın huzuruna çıkabiliriz”(Efesliler 2:17-18)
Yine, Tanrılığın üç şahsı bu ayetin içinde yer alır: Oğul aracılığıyla, Ruh’la, Baba’ya. Ama Baba varış yeridir. Baba’yı dışarıda bıraktığınızda ayet anlamını kaybeder. Nihai hedef, Baba’yı göstermek ve bizi O’na getirmektir. Bu hedefe ulaşmaktan vaz geçersek, İsa’nın gerçekleştirmek için geldiği amacı kaçırmış oluruz.
“Nitekim Mesih de bizleri Tanrı'ya ulaştırmak amacıyla doğru kişi olarak doğru olmayanlar için günah sunusu olarak ilk ve son kez öldü.”(I. Petrus 3:18)
İsa niçin öldü? Evet, günahlarımızın bağışlanabilmesi için. Ama bu sürecin yalnızca bir aşamasıydı. Nihai amaç bizi Tanrı’ya getirebilmekti.
Sana gelebildiğim için teşekkür ederim Rab. İsa’nın bizi Tanrı’ya getirmek amacıyla öldüğünü ilan ediyorum. Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı’nın huzuruna çıkabilirim. Amin.