12 EKİM
İnanmak ve Girmek
Mesih’in huzur diyarına girmeye erişememiş olmaktan korkalım.
“Biz inanmış olanlar huzur diyarına gireriz. Nitekim Tanrı şöyle demiştir: ‘Öfkelendiğimde ant içtiğim gibi, Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’ Çünkü bir yerde yedinci günle ilgili şunu demiştir: ‘Tanrı bütün işlerinden yedinci gün dinlendi.’ Bu konuda yine diyor ki, ‘Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’”(İbraniler 4:3-5)
Bu metinde “inanmış olanlar” geçmiş zaman, “gireriz veya giriyoruz” şimdiki zamandır. Tanrı’nın huzur diyarına girebilmek için, daha önceden inanmış olmamız gerekir. Tekrar iman etmemiz gerekmiyor; bu bir defalık yapılan bir şeydir. Bir karar verdik ve buna dayanarak huzur diyarına girmek için ilerleyebiliriz. Sürekli olarak yeni baştan inanmaya karar verenler, huzur diyarına girmeye hak kazanamazlar. Sadece inanmış olanlar huzur diyarına girerler.
Dinlenme temasının izini sürerken, bir anlığına Eski Antlaşma’ya dönelim. Yaratılış 2:2: “Yedinci güne gelindiğinde Tanrı yapmakta olduğu işi bitirdi. Yaptığı işten o gün dinlendi.” Tanrı’nın dinlenmesi yaptığı her işi durdurmasıydı. Tanrı’nın dinlenme nedeninin yorgunluk olduğuna inanmıyorum. Aksine rahatlamanın keyfini çıkarıyordu. Arkasına dayandı, yaptığı her şeye baktı ve keyfini çıkarmak için zaman ayırdı.
Kaçımız yaptığı işin tadını çıkarmak için zaman ayırır. Günümüzde bir şeyi bitirir bitirmez, yenisine başlama telaşına düşeriz. Ancak Tanrı’nın örneği, yaptığınız her işten sonra onun keyfini çıkarmak için zaman ayırmaktır. Yaptığınız şey ne olursa olsun, rahatlamak ve tadını çıkarmak tanrısal bir yaklaşımdır. Aslında, rahatlama yeteneği, tanrısal bir yetenektir.
Huzur diyarına girme vaadin için teşekkür ederim Rab. Tanrı’nın benimle paylaşmak istediği zevklerden birinin O’nun dinlenmesini paylaşmak olduğunu ilan ediyorum. O benim Kendi girdiği huzur diyarına girmemi ister. Mesih’in huzur diyarına girmeye erişememiş olmaktan korkuyorum. Amin.