24 KASIM
Yanılmayan İman
Açıkça benimsediğimiz umuda [ikrara] sımsıkı tutunalım.
İmanın hayati önemini vurgulamalıyız. Size, İsa’nın Petrus’a söylediği şeyi söylüyorum: “İmanını yitirmeyesin diye senin için dua ettim.” (Luka 22:32). İman, Tanrı’ya ait olmanın ve İbrahim’İn çocuğu olmanın temel koşuludur. Hakkında, “Böylelikle atamız İbrahim, yalnız sünnetli olmakla kalmayan, ama kendisi sünnetsizken sahip olduğu imanın izinden yürüyen sünnetlilerin de babası oldu” (Romalılar :12) diye yazılmış olan İbrahim, bir şahsiyetten fazlasıdır, o bir örnektir. O önden gitti, yolu açtı ve kesin adımlar attı. Onun gerçek torunları olabilmek için, o yolda yürümeli ve onun ayak izlerini takip etmeliyiz. İbrahim’in iman yolunda attığı beş adıma bakalım: (1) Tanrı’nın vaadini, bir belirti veya kanıt olmaksızın yalnızca imanla kabul etti; (2) Sonuca ulaşmanın kendi yeteneği olmadığını kabullendi; (3) Sarsılmadan vaade odaklandı ve imanı onun için doğruluk sayıldı; (4) Sonuç olarak, Sara da kendisi de bedenlerine doğaüstü bir yaşam aldılar ve (5) Bu nedenle, vaat gerçekleşti ve Tanrı yüceltildi.
İmanımızın babası İbrahim’in adımları bunlardır. Bu iman yolu hepimizin önüne koyulmuştur. Aynı dışsal kurallarla olmasa da, İbrahim’in ayak izlerini takip ederek yaşam boyu sürecek bir yürüyüştür. İbrahim’in yaptığını yapmalıyız. Tanrı’nın vaadini olduğu gibi kabul etmeliyiz. Tanrı’nın hayatlarımızda gerçekleştirmeyi vaat ettiği şeyi kendi başımıza yapamayacağımızı aklımızdan çıkarmamalıyız. Kendi yeteneğimize veya yeteneksizliğimize değil, vaade odaklanmalıyız. İşte o zaman, imanımız aracılığıyla hayatlarımızda açığa çıkan Tanrı’nın doğaüstü lütfünü ve gücünü alacağız. O gün, Tanrı’nın vaadi hayatlarımızda gerçek olacaktır.
Sadık olduğun için, bana umut verdiğin için teşekkür ederim Rab. Tanrı’ya ait olmanın ve İbrahim’in çocuğu olmanın temel koşulunu yerine getirerek imanla yürüdüğümü ilan ediyorum. Açıkça benimsediğim umuda [ikrara] sımsıkı tutunuyorum. Amin.