29 NİSAN
Tam Bir Takas
İsa O’nun yaşamına sahip olabilelim diye bizim için ölümü tattı.
“Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, Her birimiz kendi yoluna döndü.”(Yeşaya 53:6)
Bu metin bir kelimeyle özetlenebilir: İsyan. Bu tüm insanlığın ortak günahıdır. Peygamber şöyle devam etti: “Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi” (6. ayet). İbranice’de bu ifadede ‘ceza’ olarak çevrilen sözcük (avon), “isyan”, “isyanın cezası” ve “isyanın tüm kötü sonuçları” anlamına gelir. Çarmıhta, İsa, bizim yerimizi alan son Adem, bizim isyanlarımızla isyankar oldu ve isyankarlığımızın tüm kötü sonuçlarına katlandı.
Bunu kavradığımızda, Tanrı’nın hazine odasına giriş kapısıdır. Bu takastır: İsyanımızın karşılığında hakettiğimiz tüm kötülük İsa’nın üzerine yüklendi, öyle ki O’nun mükemmel itaatinden kaynaklanan hak ettiği tüm iyilik bize sunulabilsin. Bu takasa neresinden bakarsak bakalım, eksiksizdir. Biz bağışlanabilelim diye İsa cezalandırıldı. Biz şifa bulabilelim diye O yaralandı. O’nun doğruluğunu paylaşabilelim diye bizim günahımızı yüklendi. Biz bereket alalım diye O laneti üzerine aldı. O’nun refahını paylaşabilelim diye bizim yoksulluğumuza katlandı. O’nun yüceliğine sahip olabilelim diye bizim utancımızı taşıdı. O’nunla birlikte kabul edilebilelim diye bizim reddedilmişliğimize katlandı.
Çarmıhtaki isyankarı kendiniz olarak gözünüzde canlandırın; aslında orada çarmıha gerilmesi gereken sizdiniz. Ama İsa sizin yerinizi aldı. Sadece isyanınızı değil, onun tüm kötü sonuçlarını da üstlendi, öyle ki O’nun itaatinden kaynaklanan tüm bereketlere sahip olabilesiniz. İşte bu lütfun işidir. Bunu kazanamazsınız, bunu hak etmediniz ve üzerinde bir hak iddia edemezsiniz. Bunu almanın tek bir yolu vardır ve o da İsa’ya iman aracılığıyla olur. Yalnızca inanın.
Çarmıhta gerçekleştirdiğin iş için teşekkür ederim İsa. O’nun yaşamına sahip olabileyim diye İsa’nın benim için ölümü tattığını ilan ediyorum. Amin.