19 MAYIS
Çarmıhla Övünmek
İsa O’nun yüceliğini paylaşalım diye bizim utancımızı üstlendi.
Bir gün, Kutsal Ruh bana diller ve dilleri tercüme etme armağanları vasıtasıyla konuştu: “ Golgota’da gerçekleşen işi düşün; mükemmel bir iş; her açıdan mükemmel; her yönüyle mükemmel.” Tanrı bana, İsa’nın Golgota’da çarmıhın üzerinde yaptıklarını tamamen anladığımda, bu işi mükemmel ve kusursuz bulacağımı gösterdi. Bu işe eklenebilecek hiçbir şey yoktu ve çıkartılabilecek de hiçbir şey yoktu. Her ihtiyaç karşılanmıştı. Bu beni çarmıh hakkında daha fazla öğrenmeye itti. Yıllar geçtikçe, Kutsal Ruh, Kutsal Yazılar’ı bana giderek daha fazla açmaya başladı.
“Bana gelince, Rabbimiz İsa Mesih'in çarmıhından başka bir şeyle asla övünmem. O'nun çarmıhı aracılığıyla dünya benim için ölüdür, ben de dünya için.”(Galatyalılar 6:14)
Pavlus’un övünecek tek bir şeyi vardı: Rabbimiz İsa Mesih’in çarmıhı. Pavlus’un yaşadığı zamanı göz önüne aldığımızda, bu şaşırtıcı bir ifadedir. Haç utanç verici ve isyan edenlerin mutlak somutlaşmış örneğiydi. Çarmıh, utanç verici ve iğrenç olan her şeyin somutlaşmış bir örneğiydi.
Katolik bir cerrah olan Pierre Barbet, Golgota’daki Doktor adlı kitabında, çarmıha gerilmiş bir kişinin fiziksel deneyimini belirlemeye ve açıklamaya çalıştı. Sorun şuydu ki, kitabı yazdığı zamanda yaklaşık iki yüz yıldır kimse çarmıha gerilmiş birini görmemişti. Bu bana, çarmıhın bizim için bir utanç ve işkence aracı olarak ne kadar uzak olabileceğini gösterdi.
Pavlus, Yahudi atalarıyla veya kurduğu kiliselerle veya görmüş olduğu mucizelerle övünmüyordu. Yalnızca çarmıhla övünüyordu. Aynı ruh her birimizin içinde olsun; benliğe dayalı övünmelerden, kibirden ve kendini haklı çıkarmaktan boşalmayı isteyen bir ruh. Böylece İsa Mesih’in çarmıhını alçakgönüllülükle anlayabilelim.
Çarmıhta gerçekleştirdiğin iş için teşekkür ederim İsa. İsa Mesih’in çarmıhıyla övüneceğimi ilan ediyorum. Çünkü İsa O’nun yüceliğini paylaşayım diye benim utancımı üstlendi. Amin.