21 MAYIS
Kabul Edildik!
İsa Baba’da sahip olduğu kabule biz de kavuşalım diye bizim reddedilmemize katlandı.
Reddedilme, basitçe tanımlamak gerekirse, istenmeme duygusudur veya insanların sizi sevmesini istediğiniz halde kimsenin sizi sevmemesi hissidir. Veya içinde olmayı istediğiniz dışlandığınız ve sanki hep dışarıdan baktığınız bir guruba ait olma arzusudur. Günümüzde bu kadar çok insanın reddedilme sorunuyla acı çekmesinin bir nedeni, toplumumuzun şekli ve üzerimizde yarattığı baskılardır, özellikle de aile hayatını parçalayan unsurları açısından.
Reddedilmenin tersi nedir? Kabul edilmedir. Efesliler 1:6: “[Bizi kabul ettiği]Sevgili Oğlu'nda bize bağışladığı yüce lütfu övülsün.” İsa, Tanrı’nın gerçek ve biricik Oğlu reddedildi, öyle ki biz değersiz isyankarlar O’nun Baba’da sahip olduğu kabule (onaya) hak kazanalım. Sorunlarımızın kesin çözümü, İsa’nın Baba’da sahip olduğu kabule biz de kavuşalım diye bizim reddedilmemize katlandığına inanmamızdır.
Tanrı’nın ailesi en iyi ailedir. Benzeri yoktur. Biyolojik aileniz sizinle ilgilenmemiş olsa da, babanız sizi reddetmiş veya anneniz size hiç zaman ayıramamış olsa da, Tanrı sizi hala ister. Kabul edildiniz. O’nun özel ilgisinin ve sevgisinin hedefisiniz. O’nun evrende yaptığı her şey sizin etrafınızda döner.
Tanrı kabul edildiğimizi söylediğinde, sadece bize katlandığını ima etmez. O’nun asla fazla zamanını almayız. O’nu üzen tek şey, O’ndan çok uzun süre ayrı kalmamızdır. Bizi köşeye sıkıştırmaz ve şunu asla söylemez: “Bekle. Çok meşgulüm. Sana ayıracak zamanım yok.” Aksine şöyle der: “Seninle ilgileniyorum. Seni istiyorum. Hoş geldin. İçeri gel. Uzun zamandır seni bekliyordum.”
Çarmıhta gerçekleştirdiğin iş için teşekkür ederim İsa. Tanrı’nın beni Sevgili Oğlu’nda kabul ettiğini ve içeri aldığını ilan ediyorum. İsa Baba’da sahip olduğu kabule ben de kavuşayım diye benim reddedilmeme katlandı. Amin.