28 MAYIS
Ruhsal Yaşam: Tanrı’yla Dostluk
İsa, biz Baba’yla ebediyen birleşebilelim diye ölümle dışarı atıldı.
İsa Getsemani bahçesinde tutuklanmasın diye O’nu savunmak için kılıcını çeken Petrus’a İsa şöyle dedi: “Kılıcını kınına koy! Baba'nın bana verdiği kâseden içmeyeyim mi?” (Yuh. 18:11). İsa kaseyi dibindeki tortuya kadar içti. İsa’nın işi çarmıhta tamamlanmadı. Aslında tortunun en acı kısmı fiziksel ölümden sonra geldi. Tam anlamıyla kaseyi tüketti. İlk olarak ruhsal ölüm; ikincisi fiziksel ölüm ve üçüncüsü Tanrı’dan gelen ruhsal sürgündü.
İsa ölümü her birimiz için tattı, öyle ki biz yaşama sahip olalım. Ve bizler, İsa'nın hak etmediği cezanın karşılığında yitirdiği yaşama her üç açıdan da sahibiz. Paralellik kesindir.
Öncelikle ruhsal yaşama sahibiz. İsa Mesih’e iman ederek Tanrı’yla bu yaşamda, şu anda birliğimiz ve dostluğumuz vardır. İsa, Rab'le birleşmişti. Baba'nın hayatıyla yaşadı. “Ben ve Baba biriz” dedi (Yuh. 10:30). Bizim cezamızı üstlenmeden ve Baba’dan ayrı düşmeden önce durum buydu. Biz birleşelim diye O dışarı atıldı. Kutsal Ruh aracılığıyla İsa’nın hayatını Baba’yla bir olup yaşaması gibi, siz ve ben de İsa’ya iman yoluyla Kutsal Ruh aracılığıyla Rab’le birleşip hayatımızı Tanrı’yla birlik içinde yaşayabiliriz. Müjdenin nihai amacı budur.
Birinci Yuhanna 1:3: “Evet, sizin de bizlerle paydaşlığınız olsun diye gördüğümüzü, işittiğimizi size duyuruyoruz. Bizim paydaşlığımız da Baba'yla ve Oğlu İsa Mesih'ledir.” Biz bu paydaşlığa girebilelim diye, İsa paydaşlığı kaybetti.
Çarmıhta gerçekleştirdiğin iş için teşekkür ederim İsa. Ben yaşama sahip olayım diye İsa’nın ölümü tattığını, ben birleşebileyim diye O’nun dışarı atıldığını, Tanrı’yla paydaşlığa sahip olabileyim diye o paydaşlığı kaybettiğini ilan ediyorum. İsa, ben Baba’yla ebediyen birleşebileyim diye ölümle dışarı atıldı. Amin.