10 TEMMUZ
Tanrı’nın Kullandığı Araçlar
Bir bedelle satın alındım; Tanrı’ya aitim.
Kutsal Kitap, fiziksel bedenin Kutsal Ruh’un tapınağı olduğunu ve İsa çarmıhta ölüp kanını akıttığında, ruhlarımızın ve canlarımızın yanı sıra bedenlerimizi de kurtardığını öğretir. Tamamen O’na aitiz; ruh, can ve beden olarak.
Tanrı’nın bedenlerimiz için samimi bir ilgisi ve özel bir amacı vardır. Beden, Kutsal Ruh’un tapınağı olmalıdır (bknz. 1. Korintliler 6:19). İnsanda Kutsal Ruh’un yaşadığı bir yer olmalıdır. Kutsal Kitap, Tanrı’nın elle yapılmış tapınaklarda oturmadığını söyler (bknz. Elçilerin İşleri 7:48). O’nun için kiliseler, sinagoglar veya görkemli çadırlar inşa edebiliriz, ama Tanrı orada yaşamayacaktır. Tanrı, kendine iman edenlerin fiziksel bedenlerinde yaşamayı seçmiştir. Bu nedenle, imanlının bedeni Kutsal Ruh’un konutu olarak önemli bir işleve sahiptir.
Ayrıca, Pavlus bu konuyla ilgili olarak fiziksel bedenlerimiz hakkında şöyle dedi: “Bedeninizin üyelerini haksızlığa araç ederek günaha sunmayın. Ölümden dirilenler gibi kendinizi Tanrı'ya adayın; bedeninizin üyelerini doğruluk araçları olarak Tanrı'ya sunun” (Romalılar 6.13). Fiziksel bedenin çeşitli üyeleri (uzuvları), Tanrı’nın kullanabileceği araçlar (silahlar) olarak tasarlanmıştır. Bize değil, Tanrı’ya aittirler. Onları Tanrı’ya teslim etmeliyiz.
Tanrı’nın Kendi “silahlarının” cılız veya kırık dökük değil, ama iyi durumda olmasını istemesi açık ve anlaşılırdır. Bedenlerimizin sağlıklı olmasını ve bedenlerimizin üyelerinin de güçlü, etkili ve etkin olmasını ister, çünkü onlar Mesih’in bedeninin üyeleridir. Bir anlamda, Mesih’in yeryüzünde bizimkilerden başka bedeni yoktur. Bedenlerimiz, Tanrı’nın Kendi iradesini yeryüzünde sergilemek için kullandığı araçlardır. Tanrı’nın bedenlerimizi elimizden geldiği kadar güçlü ve sağlıklı tutmamızı beklediği konusunda ikna olmuş durumdayım.
Beni satın aldığın için teşekkür ederim İsa. Fiziksel bedenimin üyelerinin Tanrı’nın kullanabileceği araçlar olduğunu ve onları Tanrı’ya sunduğumu ilan ediyorum. Bir bedelle satın alındım; Tanrı’ya aitim. Amin.