17 TEMMUZ
Birbirimize İhtiyacımız Var
Ben Mesih’in bedeninin bir üyesiyim.
Efesliler 1:22-23’de, Pavlus Tanrı’nın halkının yeryüzündeki bir resmini verdi. Şöyle dedi: “Kilise Mesih’in bedenidir.” Pavlus bu temayı 1. Korintliler’de şu sözlerle geliştirdi: “Sizler Mesih'in bedenisiniz, bu bedenin ayrı ayrı üyelerisiniz.” Fiziksel bedenimizden birçok örnek vererek, Hristiyanlar olarak birbirimize bağlı olduğumuz gerçeğini vurguladı; hepimiz birbirimize ihtiyaç duyarız.
Mesih’in bedeni olan kilisenin en dolu ve yetkin tasviri Efesliler’de verilmiştir. Bu nedenle, önemli ve ayırt edici bir unsur olarak, bu mektupta Pavlus Hristiyanlardan sürekli çoğul olarak bahsetti. Birey olarak Hristiyanlar için veya onlar hakkında fiilen hiç bir şey söylemedi (bknz. Efesliler 1:3-12). Efesliler’e yazılan mektubun geri kalanı dikkatlice okunursa, bu mesajın baştan sona hiç değişmediği görülecektir. Herhangi bir şahıs için bir vaat veya dua yoktur. Sadece son altı ayetinde kısa bir istisna vardır: Pavlus mektubunu kendisi için özel dua isteyerek sonlandırır.
Mesih’in ortak bedenine yapılan vurgu, Efesliler 6:10-18’de, Pavlus’un ruhsal silahlardan bahsettiği bölümde zirveye ulaşır. 12. ayette, hem Tanrı’nın halkıyla ilgili hem de karşıt güçlerle ilgili tüm anahtar sözcükler çoğul kipindedir: Çünkü savaşımız yönetimlere, hükümranlıklara, bu karanlık dünyanın güçlerine, kötülüğün göksel yerlerdeki ruhsal ordularına karşıdır.
Bu şekilde tasvir edilen ruhsal savaş, bireyler arasında değil, ama karşıt ordular arasındaki çok büyük bir savaştır. Burada kendi hedeflerinin peşinden koşan “yalnız kovboylara” yer yoktur. Zafere ulaşmak için, bir bedenin üyeleri olarak çalışan Tanrı’nın halkı kontrollü ve toplu olarak hareket etmelidir. Bu, disiplini ve Kutsal Kitap’ın yetkisine teslimiyeti gerektirir.
Beni bedeninin bir parçası yaptığın için teşekkür ederim İsa. Yalnız olmadığımı, ama Mesih’in bedeninin geri kalanıyla birlikte dayandığımı ilan ediyorum. Çünkü ben Mesih’in bedeninin bir üyesiyim. Amin.