14 EYLÜL
Hor Görülenlerle İlgilenmek
Rab bana bir babanın çocuklarına davrandığı merhametle davranır.
Yetimler, Dullar, Fakirler ve Ezilenler başlıklı bir kitapçık yazdım. Bu kitabı yazmak beni afallattı. Dün de yazdığım gibi, elli yıldan fazla süredir vaaz verdikten sonra ve hayatımın geri kalanını da böyle geçirmeye ikna olmuşken, Tanrı bana almayı hiç beklemediğim yeni bir tür merhamet verdi. Benim Mezmur 84:6 tercümem şöyle: “Baka (ağlayış) Vadisi'nden geçerken, Tanrı bir pınar açacak.”
Ağlayış vadisinden geçtim ve Tanrı benim için o pınarı açtı. Bu yalnızca Egemen Tanrı’nın yapabileceği bir şeydir. Bu merhamettir. Toplumumuzun görmezden geldiği ve ayaklar altına aldığı insanlar için (yetimler, dullar, fakirler ve ezilenler) tutku derecesinde derin kaygılar duymaya başladım. Onlarla ilgilenmemiz konusunda Kutsal Kitap’ın söylemesi gereken ne kadar çok şey olduğunu görmek beni resmen şaşırttı. İlk atalarımız zamanında, Musa’nın Yasası altında, Peygamberler zamanında veya Yeni Antlaşma’da, Kutsal Kitap’ın başından sonuna dek, Tanrı’nın doğruluğunun ana teması budur.
Genellemek gerekirse, Hristiyanlar olarak hepimiz, iman ve hizmetimizin hayati bir alanını ıskalamış durumdayız. Bu alan, hiç kimsenin ilgilenmediği insanlarla ilgilenmektir.
Beni bu kadar çok gözettiğin teşekkür ederim Rab. Mezmur 84:6 gerçeğini ilan ediyorum: “Baka (ağlayış) Vadisi'nden geçerken, Tanrı bir pınar açacak.” İman ve hizmet hayatımda, hiç kimsenin ilgilenmediği insanlarla ilgilenme alanında yürüyeceğimi ilan ediyorum. Rab bana bir babanın çocuklarına davrandığı merhametle davranır. Amin.