30 EYLÜL
Sunağın Üzerine Konulmuş
Beni Babam yarattı.
Romalılar 12:1’de, Pavlus biz hala yaşıyorken bedenlerimizi kurban olarak sunmamızı buyurur: “Öyleyse kardeşlerim, Tanrı'nın merhameti adına size yalvarırım: Bedenlerinizi diri, kutsal, Tanrı'yı hoşnut eden birer kurban olarak sunun. Ruhsal tapınmanız budur.”
Bedenlerinizi Tanrı’ya diri birer kurban olarak sunduğunuzda, artık bedeninizin üzerinde bir hak iddia etmezsiniz. Artık bedeninizin nereye gideceğine karar vermezsiniz. Bedeninizin ne yapacağına siz karar vermezsiniz. Ne yiyeceğine veya giyeceğine siz karar vermezsiniz. Bu karaları verme hakkından vaz geçmiş olursunuz. Artık bedeniniz size değil, Tanrı’ya aittir. Bedeninizi sunağın üzerinde diri bir kurban olarak O’na sundunuz.
Sunağın üzerine konulmuş olan her şey, o andan itibaren Tanrı’ya aittir. Onu sunan kişiye ait değildir. Tanrı bizden bunu ister: Bedenlerimizi kurban olarak sunmak, tıpkı İsa’nın yaptığı gibi. Aradaki fark, İsa bedenini ölümüne sunarken bizden bedenlerimizi hala yaşıyorken sunmamız istenir; bedenimizle ilgili tüm haklarımızı ve iddialarımızı Tanrı’ya teslim etmemiz istenir.
Bu kavram kulağa korkutucu gelebilir. Ama çok heyecan verici olduğunu size söylemeliyim. Tanrı’nın sizinle ve sizin bedeninizle yapacakları konusunda bir sürü düşüncesi vardır. Ancak bedeniniz O’na ait olmadan, bunları size söylemeyecektir. Önce bedeninizi O’na adamalısınız ve sonra onunla ne yapacağınızı anlayacaksınız.
Bendeki çalışman için teşekkür ederim Rab. Şimdi bedenimi diri bir kurban olarak sunağın üzerine koyduğumu ilan ediyorum. Bedenim artık bana değil, Tanrı’ya aittir. Beni Babam yarattı. Amin.