27 EKİM
Sözlerimizin Meyvesi
Benimsediğimiz inanca sımsıkı sarılalım.
Tüm Kutsal Kitap, sözlerimizin geleceğimizi belirleyeceğini gösterir. Özdeyişler 18:21: “Dil ölüme de götürebilir, yaşama da; Konuşmayı seven, dilin meyvesine katlanmak zorundadır.” Dil, yanlış ikrarda bulunduğumuzda hayatımıza ölüm, doğru ikrarda bulunduğumuzda yaşam getirecektir. Dilimizle söylediğimiz her şeyin meyvesini yiyeceğiz. Bu gerçek, İsa’nın şu sözleriyle daha da güçlü yankılanır: “Size şunu söyleyeyim, insanlar söyledikleri her boş söz için yargı günü hesap verecekler. Kendi sözlerinizle aklanacak, yine kendi sözlerinizle suçlu çıkarılacaksınız” (Matta 12:36-37).
Histiyanlar sıklıkla Tanrı’yı onurlandırmayan aptalca şeyler söyler ve kendilerini “ben öyle demek istemedim” diye haklı çıkarırlar. Ama İsa “Her boş söz” dedi. Gerçekten bir şey demeyi kast etmemeniz bir özür değildir. İkrarımıza sımsıkı sarılmalıyız.
Nihayetinde, Mesih’le ve Kutsal Kitap’la ilişkimizde iki seçeneğimiz vardır: İkrar etmek veya inkar etmek. İsa şunu da dedi:
“İnsanların önünde beni açıkça kabul eden herkesi, ben de göklerdeki Babam'ın önünde açıkça kabul edeceğim. İnsanların önünde beni inkâr edeni, ben de göklerdeki Babam'ın önünde inkâr edeceğim.”(Matta 10:32-33)
Bize iki seçenek verilmiştir. Üçüncüsü yoktur. Ruhsal şeylerde, uzun vadede tarafsızlık yoktur. İsa şöyle dedi: “Benden yana olmayan bana karşıdır” (Matta 12:30). Ya kurtuluşa götüren doğru ikrarı yaparız, ya da kurtuluşa götürmeyen yanlış ikrarı yaparız.
İkrar ettiğimiz inancın Baş Kahini olduğun için teşekkür ederim İsa. İsa’yı insanların önünde Rabbim olarak ikrar ettiğimi ve İsa’nın da göklerdeki Babamız’ın önünde beni ikrar ettiğini ilan ediyorum. Benimsediğim inanca sımsıkı sarıldığımı ilan ediyorum. Amin.