29 EKİM
Tanrı’dan Gelen Bir Davet
Tanrı’nın lütuf tahtına yaklaşalım.
Bu, İbraniler kitabındaki dördüncü “yapalım, edelim” tarzı ifadedir. Bu dördüncü adımın ilk üç adımla doğrudan bağlantılı olduğuna ve sıranın önemli olduğuna inanıyorum. Tanrı’nın lütuf tahtına güvenle yaklaşabilmemiz için, ilk üç adımı atmış olduğumuzdan emin olmalıyız.
İlk adım korkmaktır: “Korkalım” (İbraniler 4:1). Korkmak, Tanrı’nın lütfüne ihtiyacımız olduğunun farkına vardığımız ve saygı gösterdiğimiz bir tavır takınmaktır. İkincisi gayret etmektir: “Gayret edelim” (İbraniler 4:11). Bu, Tanrı’nın lütfüne verdiğimiz cevaptır: Laçka, tembel, umursamaz veya küstah olmamak. Üçüncü adım: “Açıkça benimsediğimiz [ikrar ettiğimiz] inanca sımsıkı sarılalım” (İbraniler 4:14). Doğru ikrarı yapmalıyız. İsa ve O’nun bizim için yaptıklarıyla ilgili gerçeği ağızlarımızla açıkça söylemeliyiz.
Lütuf tahtına yaklaşmakla ilgili olarak, iki şey için gelmemiz söylenir: Merhamet ve lütuf. Tanrı bizi gelmeye davet eder ve eğer yukarıda saydığım koşulları yerine getirmişsek, orada bizi merhamet ve lütuf bekleyecektir. Asla kokmamıza gerek yoktur; asla hayal kırıklığına uğramayacağız. Tanrı, asla arkasında durup gerçekleştirmeyeceği bir davette bulunmaz. Davete dilenciler gibi değil, Tanrı’nın çocukları gibi gideriz. Tanrı’nın ikinci sınıf çocukları yoktur. Yaklaşmak için gerekli koşulları yerine getirdiğimizde, O aramıza mesafe koymaz. O’na güvenle yaklaşmamız çok önemlidir. Bu, eyleme geçmiş imandır. Geri çevrilmeyecek olan bu imandır. Tanrı’yı Kendi Sözü’nde kabul eden ve Tanrı’nın, Söz’ü kadar iyi olduğuna inanan bu imandır. Tanrı’nın sadakatini içinde barındıran bu imandır. Tahta böyle yaklaşmalıyız; güvenle.
Cesaretle sana gelebildiğim için teşekkür ederim Rab. Tanrı beni tahtına yaklaşmaya davet ettiği ve koşulları yerine getirdiğim için, beni merhamet ve lütfün beklediği yere güvenle geldiğimi ilan ediyorum. Lütuf tahtına yaklaşacağım. Amin.