30 KASIM
Önce İsa’yı Düşünmek
Birbirimizi düşünelim.
İbraniler kitabındaki sekizinci “yapalım, edelim” ifadesi, “Birbirimizi düşünelim” der (bknz. İbraniler 10:24). Ama şimdi orijinal Grekçe’de aynı “düşünelim” sözcüğünün kullanıldığı İbraniler 3:1’e dönmek istiyorum: “Açıkça benimsediğimiz inancın Elçisi ve Baş Kahini İsa'yı düşünün.” İsa’yı düşünmenin sonucu birbirimizi düşünmektir. Ama bu sırayla gittiğimizden emin olalım. Önce İsa’yı düşünürüz; sonra birbirimizi düşünürüz. Sizinle, bir kişi ya da Mesih’te bir kişi olarak ilişkiye geçmem arasında büyük fark vardır.
Zihnim beni, Doğu Afrika’da öğretmenleri eğiten bir okulun müdürüyken yaşadığım bir olaya götürüyor. Boşalan her bir öğrenci kontenjanı için, birbirinden uygun on başvuru arasından seçim yapmamız gerekiyordu. Afrika’daki insanların eğitime karşı umutsuz açlığını aklınız almayabilir. Eğitimi, hayatta başarılı olmanın tek yolu olarak görüyorlardı.
Bir gün yaşlı bir anne, öğrenci adayı olan oğlunun adına konuşmak için yanıma geldi. Oğlu okul için pek uygun değildi ve dolayısıyla onun başvurusunu kabul etmemiştik. Annesi bayağı başıma musallat oldu ve gerçekten sinirlenmeye başladım. Afrika’da demokrasiye inanmazlar; sözüyle her şeyi yaptıran güçlü şefe inanırlar. Önemli olan şefin dediğidir. Kadın bana söylenip duruyordu: “Sen buranın en büyüğüsün, sen dersen olur.” Beni o kadar rahatsız etmişti ki onu paylamama ramak kalmıştı. Tam o sırada Rab bana nazikçe konuşarak şöyle dedi: “O’nun benim çocuklarımdan biri olduğunu unutma. Ona nasıl davrandığına dikkat et.” Gerçekten de tatlı, değerli bir kadındı ve Tanrı’nın bir çocuğuydu. Önce İsa’yı düşünürsek, başkaları hakkında düşünme şeklimizde büyük fark yaratır.
Başkalarını sevmeme yardım ettiğin için teşekkür ederim Rab. Başkalarını düşünme şeklimi etkilemesine izin vererek önce İsa’yı düşündüğümü ilan ediyorum. Başkalarını düşüneceğim. Amin.