23 ARALIK
“Biçimden ve Güzellikten Yoksun”
Ordugahtan dışarı çıkalım.
Yeşaya 53:2, İsa’nın dünyadaki ilk yıllarının peygambersel bir tasvirini verir: “O RAB'bin önünde bir fidan gibi, Kurak yerdeki kök gibi büyüdü. Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu. Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu.” İsa, gençliğinden yetişkinliğine sağlam bir bitki gibi, dimdik ve her yönden Tanrı korkusuyla dolu olarak büyüdü. Bu gerçek Luka 2:40’da da ifade edilir: “Çocuk büyüyor, güçleniyor ve bilgelikte yetkinleşiyordu. Tanrı'nın lütfu O'nun üzerindeydi.” Aynı zamanda, İsa “kurak yerdeki bir kök” tü. Uzatılmış bir ruhsal yoksulluk döneminde, Tanrı’nın elçisi olarak İsrail’e geldi. İsrail yaklaşık üç yüz yıldır bir peygamberlik vahyi almamıştı. Bu peygambersel suskunluk dönemi Vaftizci Yahya’yla son buldu ve sonra bizzat İsa’yla birlikte Tanrı’nın krallığının gelişini ilan ettiler.
İsa’nın, gerçek kimliğini insanlara gösterecek dışsal bir görkemi yoktu. O’nda, marangoz Yusuf’un oğlundan başka bir şey göremediler (bknz. Matta 13:54-55). Petrus O’nu, Mesih ve Tanrı’nın Oğlu olarak tanıdığında, İsa bu vahyin Petrus’un doğal duyularıyla gelmediğini, Baba Tanrı tarafından ona verildiğini söyledi (bknz. Matta 16:17). Peygamberlik şöyle devam eder: “İnsanlarca hor görüldü, Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü, Ona değer vermedik” (Yeşaya 53:3). İsa zenginlerin hakkını aramaya gelmedi. Onun yerine Kendini hiç yorulmadan, yoksulara ve acı çekenlere adadı. Acıyı ve hastalığı tattı ve sonunda tüm insanlığın acısını ve hastalığını üstlendi. Utanç ve acıyla çarmıha gerilirken, “insanların yüz çevirdiği biri oldu” (Yeşaya 53:3).
Beni bu dünyayı arkada bırakmaya çağırdığın için teşekkür ederim Rab. İsa insanlar tarafından hor görülmesine ve reddedilmesine rağmen, O’na Mesih ve Tanrı’nın Oğlu olarak inandığımı ilan ediyorum. Ordugahtan dışarı çıkacağım. Amin.