25 ARALIK
Çarmıhla Özgürleşmek
Sürekli övgü kurbanları sunalım.
İsa’nın çarmıhı, kendimizi ve dünyayı hoşnut etme engellerini ortadan kaldırır. O zaman kendimize ne olduğundan artık etkilenmeyiz, ruh halimizin, sorunlarımızın veya mevcut sıkıntılarımızın bizi derinden etkilemesine izin vermeyiz. Çevremizdeki dünyada olup bitenler bizi artık etkilemez.
Koltuğumuzda oturup haberleri dinleyebiliriz ve sonra dünyanın durumunun oldukça kötü olduğunu düşünmeye başlayabiliriz. Krizler, felaketler, suç, ahlaksızlık almış başını gidiyordur. Dünyanın bize hükmetmediğini, düşüncelerimize hükmetmediğini görmemiz gerekir. Dünyadayız ama dünyaya ait değiliz. Dünyanın köleliğinden kurtulduğumuzda, dünya artık düşüncelerimize hükmedemediğinde ve dünyaya karşı içsel tutumumuz çarmıhla özgür kılındığında, Tanrı’yı övmemizin önünde bir engel kalmaz.
Tanrı’yı sadece dünyayla ve bizimle ilgili şeyler yolunda gittiğinde övmeyiz. Tanrı’yı övülmeye layık olduğu için överiz. Özgür kılınmış ruhlarımız, kendimize ve dünyaya odaklanan bir sevgiyle tökezlemez.
Bir insanın sunduğu övgü miktarı, onun hakkında epeyce bilgi verir. Eski yaradılışın kölesi mi, yoksa yeni yaradılışın diriliş yaşamına girmiş mi? Eski insan homurdanır. Biri halinden şikayet edip duruyorsa, eski insanın konuştuğunu anlarız. Ama yeni insan övgücüdür. Siz hangisisiniz? Eski insan şöyle der: “Buna daha fazla katlanamam”, “İşler çok kötüye gidiyor”, “Kimse bana hak ettiğim gibi davranmıyor”, “Bu dünyanın sorunu ne?” Yeni insan şöyle der: “Aleluya! Rab’bi överim! Özgürüm. Tanrı’nın çocuğuyum. Evim göklerdedir. Tanrı beni seviyor.”
Sizin tutumunun bunlardan hangisi?
Teşekkür ederim Rab. Seni överim. Tanrı’ya övgü sunmak için çarmıhla özgürleştiğimi, çünkü O’nun övgüye layık olduğunu ilan ediyorum. Sürekli övgü kurbanları sunacağım. Amin.