365 Günlük Yolculuğumuz

31 ARALIK

Tanrı’nın Kutsamasını Çağırmak

Sürekli övgü kurbanları sunalım.

İsrail halkının üzerine ilan etmeleri için Harun’a ve soyuna öğretilen kahinlik kutsamasının zirvesi şu sözlerdi: “Böylece kâhinler İsrail halkını adımı anarak kutsayacaklar. Ben de onları kutsayacağım” (Çölde Sayım 6:27).

Genellikle başkaları için ettiğimiz en etkili dualar, İsa Mesih’in adını onların üzerine çağırarak övgü ve şükran sunduğumuz dualardır. Dua ettiğimiz kişilerin üzerine İsa’nın adını koyduğumuzda, Tanrı’nın kutsamasını onların üzerine çağırırız. Dua ederken onlar için Tanrı’ya övgü sunduğumuzda, pek azımız ruhlarının nasıl canlandığının farkına varır. Bu, şefaat duacıları olarak hizmetimizin önemli bir parçasıdır.

“Duacı Hyde”, 19. yüzyılda Hindistan İngiliz mandası altındayken Pencap’ta hizmet veren müthiş bir misyonerdi. Hyde’ın hizmeti dua etmekti; diğer her şey ikinci plandaydı. Önce kendini etkisiz ve soğuk olarak nitelendiren Hintli bir müjdeciyle yolları kesişti. Bu adam hakkında dua ederken şöyle dedi: “Rab, …’yı tanıyorsun” ve tam şunu ekleyecekti ki “…ne kadar soğuk bir kardeş ve … olduğunu”, Kutsal Ruh onu Özdeyişler 30:10 ile durdurdu: “Köleyi efendisine çekiştirme.”

Ve böylece Hyde kardeş yaklaşımını değiştirdi. Dua ettiği bu adamın hayatındaki her şeyin iyi olduğunu düşünmeye başladı ve onun için Tanrı’ya şükretti. Birkaç ay içinde, o adam olağanüstü başarılı bir müjdeci oldu. Onu değiştiren neydi? Duada suçlanmak yerine, şükran nesnesi olmak.

Tanrı bana şunu öğretti: Birisi için Tanrı’ya şükredemiyorsam, o kişi için dua etmeye hakkım yoktur. Dua etmemem daha iyidir, çünkü yarardan çok zarar verebilir. Çölde Sayım 26:7’nin söylediği gibi: “Böylece kâhinler İsrail halkını adımı anarak kutsayacaklar. Ben de onları kutsayacağım.”

Teşekkür ederim Rab. Seni överim. “Hizmetkarı çekiştirmediğimi”, bunun yerine Tanrı’nın kutsamasını onun üzerine çağırdığımı ilan ediyorum. Amin.